Hollows killen...xD.

De Senkai Gate opende zich in de stad Kyoto, en Yatachi stapte op de lucht(zie afl.180- dan lopen er ook heel veel gasjes op de lucht) boven de stad.
Ze keek met haar ronde kijkertjes rond, er waren tenslotte hollows in de stad.
Ze ging naar een parkje toe, en ging op de grond staan. Ze zag een geestenmeisje rennen, en gilde "HELP!!!". Ze had tranen in haar ogen, en ze vloog naar Yatachi toe "Ben jij zo'n Shinigami? Ik heb over ze gehoord, dus als je er een bent, help me alstublief?!" Yatachi knikte, en liep in de richting waar het meisje vandaan kwam.
Een groot, zwart gedaante met een masker kwam opdagen. Hij keek Yatachi aan met grote bloeddorstige ogen, die zwart waren met rode pupillen...Ze sprong op hem af, en trok haar zanpaktou in een flits, en in die flits werd de hollow door midden gahakt, en hij verdween.
Ze liep rustig terug naar het meisje, die doodsangst uitstraalde, en ging door haar knieen zodat ze haar beter aan kon kijken."Gaat het?" Vroeg ze vriendelijk aan het meisje, die knikte.
Ze pakte haar zanpaktou, draaide die om en de achterkant begon licht te geven "Jij gaat naar de soul society, en je kan daar in vrede leven als ziel..." en ze tikte zachtjes tegen het voorhoofd van het meisje aan, en het meisje gaf licht, en werd een soul butterfly, die vloog in de lucht en snel uit het zicht verdween. Yatachi wist dat er vandaag niet 1 hollow zou komen opdagen, maar wel meerdere. Ze maakte zich klaar voor een andere hollow, want ze voelde ryaitsu(spirit force, hoe meer je hebt hoe sterker je bent).

Een geen al te grote Hollow verscheen vlak achter Captain Gamu, maar nog voor die actie kon ondernemen werd er een zanpaktou door zijn hoofd gekliefd en verdween de Hollow net zo snel als hij gekomen was. Miyuki bergde haar Zanpaktou weer op in de schede die ze op haar rug droeg en keek naar Yatachi. "Hulp nodig, Captain Gamu?" vroeg ze vriendelijk. Ze was meegestuurd nadat er sprake was van meerdere grote Hollows en Yatachi eenmaal alleen op pad was. Miyuki wou haar jacht niet verstoren, maar het was tenslotte een bevel geweest en ze stond altijd klaar voor haar Captain. Degene waar ze zo naar opkeek.

Captain Gamu keek om en zag wat ze allemaal deed en nu die vraag..."Kan wel, hoeft niet, maar is wel zo handig. Doe jij de hollows, dan breng ik de zielen naar de SS(Soul society, zo blijf ik het ook noemen)die de hollows aantrekken. Goed idee, erhm...wat is je naam? Volgensmij ben je nieuw, of niet soms?" Vroeg ze aan de nieuweling, en keek haar strak aan "Formeel antwoord graag" zei ze er gauw achteraan zodat ze geen raar onduidelijk antwoord kreeg.

Miyuki knikte op haar voorstel om de taken te verdelen. "Ow. Ja ik ben inderdaad een nieuw lid van uw squad, Captain Gamu. Nao Miyuki is de naam." Ze had er nooit bij stilgestaan dat de captain haar nog niet kende. Maar veel tijd om te praten was er niet. Er verscheen al snel een nieuwe hollow en Miyuki haalde haar zanpaktou tevoorschijn. Ze klemde haar handen om het blauwe handvat, zette zich af en met een sprong en een zwaai met haar zanpaktou haalde ze de hollow onderuit. Ze landde terug en keek van over haar schouder naar haar captain.

Het kind waarvoor de hollow hier kwam, kwam jankend aan bij Yatachi "Stil maar, je zal binnenkort niet meer zo angstig zijn, dat zal je hierna nooit meer zijn. Dus stil nu maar, oké?" zei ze lief tegen de jongen, die probeerde te stoppen met huilen. Ze pakte haar zanpaktou, en het uiteinde gaf licht. "Jij gaat naar de soul society, waar je altijd rust kan hebben " zei ze terwlijl ze de achterkant tegen het voorhoofd aantikte. Het kind werd een soul butterfly, die opvloog en snel uit het zicht verdween. Gamu pakte haar RP(report phone, daarop kun je de hollows de locaties enzo zien) en keek op het scherm. Een rood lampje gaf aan dat er in de buurt van de randstad een hollow was "We moeten gelijk door, Miyuki, er is een hollow in de randstad, waar veel mensen wonen!" zei ze, en gebruikte haar shunpo.

Miyuki knikte en volgde Yatachi. Ze was niet zo snel als zij, maar het lukte haar nog net om haar bij te houden. Toen ze in de randstad aankwamen haalde ze haar zanpaktou al tevoorschijn en keek nieuwsgierig rond. Ze zag in de omtrek geen hollows en keek afwachtend naar Captain Gamu. Die zou wel weten waar de hollow zich precies bevond.

Yatachi had haar ogen dicht. Ze concentreerde zich om de ryaitsu van de hollow te voelen. Ze keek op. Ze begon te lopen, niet met Shunpo, maar gewoon rustig lopen. Het duurde niet lang of er kwam weer een iemand aangerent, dit was een volwassene. Ze tikte gelijk het voorhoofd aan, en zei over haar schouder tegen Miyuki "Deze is voor mij!".De man werd een soul butterfly, en Yatachi sprong, en deed waar ze goed in was: trappen uitdelen. Ze gaf hem zo harde trap dat hij tegen de grond werd gedrukt, Yatachi gebruikte shunpo, en in haar shunpo trok ze haar zanpaktou en sneed de hollow door midden, alsof het in een flits gebeurde.
Ze pakte haar RP, keek erop en er was nog maar 1 hollow, alleen die was groter dan de rest. Ze keek omhoog richting de andere kant van de stad en ja, en stond een hele grote hollow, een Gillian(enorm grote hollow die 5X sterker is dan de andere)!
"Sh*t!" schreeuwde ze, en keek naar Miyuki "Maak dat je wegkomt uit dit gebied, Gillians zijn zeer gevaarlijk zelfs voor captains!" Zelf rende ze op de gillian af, trok haar zanpaktou en zei:"Shin tte, Yire***" en haar zanpaktou ging in de brand, en ze sprong op de gillian af.


***kijk personage topic van Yatachi:
https://bleach.forumakers.com/personage-f3/yatachi-gamu-t10.htm kijk shinkai...

Miyuki twijfelde. Yatachi had net gezegd dat ze gevaarlijk waren, ook voor captains. Waarom ging ze er toen zonder versterking op af? Ze wou haar captain gehoorzamen, maar wou haar eveneens niet in de steek laten. Na een tijd geaarzeld te hebben liep ze naar de hollow toe en trok haar zanpaktou. Haar handen trilden, maar ze wou niet dat Captain Gamu gevaar liep. Zonder over te gaan tot shikai sprong ze eveneens naar de hollow toe.
Ze kon een uithaal van hem ontwijken en haar zanpaktou sneed in zijn been, maar daar was nauwelijks iets van te zien. Verbijsterd van de kracht van de gillian stapte ze wat achteruit.

Yatachi twijfelde niet:"Yire, shin tte kara!(burning bite)(denk ik)". De vlam om de zanpaktou werd een grote rood-zwarte draak, die dwars door de gillian heen sneed, maar niet vermoorde "Ksaa!"(jp voor godd*mmit)riep ze boos uit terwijl ze landde. Ze zag Miyuki staan "Ga hier weg zei ik, of twijfel jij aan mijn orders?" schreeuwde ze boos, en keek weer omhoog naar de gigantische gillian. Er zat maar een ding op:"Way of destructive art no.31:TSAKAHO!" er kwam een gigantische rode flam uit haar hand, en vaagde een van de twee schouders van de gillian weg. Hij 'brulde' het uit, en Yatachi weer:"Way of destructive art no.34 Blue fire, crash down!" En dit keer kwam er een bom van blauw vuur uit haar hand, die het hoofd van de gillian deed vernietigen. Ze keek weer naar Miyuki.

Miyuki had geen tijd van reageren. Verbijsterd keek ze naar hoe haar Captain de hollow de baas wist te zijn en borg haar zanpaktou op. "Mijn excuses." zei ze stil. "Ik.." ze wist niet de juiste woorden om uit te leggen dat ze niet aan haar orders twijfelde, maar haar graag te hulp schoot dus zweeg ze maar. Ze richtte haar blik nog een laatste maal op de hollow en wachtte toen af hoe Captain Gamu zou reageren. "Mijn excuses, Captain" zei ze opnieuw.

"En...?" Zei ze afwachtend, wachtend tot ze voor haar ging knielen(als je een fout maakt bij de captain, moet je voor haar knielen, en je excuses nogmaals aanbieden)
Ze keek met een strak gezicht naar haar, ze wist wat ze wou zeggen en dacht:'Jaja, ik weet wel dat je me graag te hulp schiet, maar toch je excuses, anders kan ik niet tevreden genoeg zijn'.

(ow sorry, wist ik niet)
Miyuki slikte. Dit was allemaal zo nieuw voor haar. Ze knielde voor de captain en dacht hoe ze het best haar excuses kon aanbieden. "Mijn excuses, Captain Gamu" zei ze opnieuw. "Ik dacht alleen maar dat ik kon helpen... die hollow was gigantisch." Ze staarde naar de grond, bang voor haar reactie. Ze kon zichzelf nu zoveel verwijten. Waarom luisterde ze niet gewoon braafjes naar de captain?? Misschien omdat ik het mezelf nooit zou vergeven als er iets was gebeurd. Dacht ze en knikte bijna onmerkbaar over haar eigen gedachten.

Yatachi bleef haar strak aankijken. Er kwam een miniscule glimlach op haar gezicht "Excuses, aanvaard. Je knielde netjes, excuseerde je weer en keek braaf naar de grond, dat doen de meesten. Dan kan ik niet weigeren de excuses te aanvaarden." Zei ze nogal vormeel "Je hoeft niet bang te zijn dat me iets overkomt, ik kan zien aan je ogen dat je dat denkt, maar je hoeft niet bang te zijn. Als me iets overkomt, kan ik worden geheeld door de vierde squat, die daar ook voor is bedoeld, en als ik te gewond ben, en dood ga, is dat mijn eigen schuld" Zei ze vriendelijk en stak een hand uit naar Miyuki."Er zijn geen hollows meer hier, we gaan terug naar de SS. Kom je?" vroeg ze, en achter haar verscheen weer een senkai gate, die zich opende.

Miyuki keek eerst verbaasd door haar plotselinge omkeer van kwaadheid naar vriendelijkheid. Ze vermande zich en knikte kort, waarna ze opstond en naar de poort keek. Even verscheen er een kleine glimlach op haar gezicht. Nu pas drong het tot haar door dat ze een shinigami was en tot de eerste squad behoorde. En dat ze zonet tegen een hollow had gevochten. Ze keek even naar haar Yatachi. Naast haar captain... ze keek terug naar de poort en wachtte af.

Yatachi stapte in de poort, en wuifde dat Miyuki ook moest meekomen "Kom je zometeen ook bij de training, Miyuki? Het zou wel handig zijn" Vroeg ze terwijl ze doorliep.

Miyuki liep met haar captain mee. Toen ze haar vroeg naar de training te komen knikte ze meteen. "Graag, Captain Gamu!" Haar geluk kon niet op en ze was haar misstap van daarnet op slag vergeten.